Διοργανώθηκαν συνεντεύξεις σε 5 χώρες (Β. Μακεδονία, Ελλάδα, Λιθουανία, Πολωνία και Κύπρος). Όλοι οι εταίροι εξασφάλισαν ένα πολύ υψηλό ουσιαστικό επίπεδο συζητήσεων και αναλύσεων χάρη στην εξαιρετική επιλογή ειδικών και συμμετεχόντων που αντιπροσώπευαν τους πολύ σημαντικούς κρίκους στην αλυσίδα καλλιτεχνικής παραγωγής και φορείς από το πολιτιστικό περιβάλλον και εκπροσώπους των ομάδων-στόχων. Ένα κοινό σύνολο δεξιοτήτων και ικανοτήτων προέκυψε ως απαραίτητο για τους επαγγελματίες της τέχνης, ώστε να εφαρμόσουν αποτελεσματικά νέα οικολογικά επιχειρηματικά μοντέλα και να προωθήσουν την καινοτομία. Αυτά περιλαμβάνουν τόσο κάθετες όσο και οριζόντιες δεξιότητες, καθεμία από τις οποίες παίζει κρίσιμο ρόλο στην πλοήγηση της πολυπλοκότητας της δημιουργικής βιομηχανίας. Όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με επαγγελματίες τέχνης, επιχειρηματίες δημιουργικής βιομηχανίας και διαχειριστές/διευθυντές εργαστηρίων τέχνης, ατελιέ, ινστιτούτων τέχνης, χώρων παραστάσεων, ωδείων και γκαλερί έχουν αναλυθεί προσεκτικά και διεξοδικά:

1. 1. Δημιουργικότητα και Καινοτομία
   2. Επιχειρηματικό Πνεύμα
   3. Ευαισθητοποίηση για Αειφορία/ Βιωσιμότητα
   4. Προσαρμοστικότητα και Ευελιξία
   5. Επικοινωνιακές Δεξιότητες
   6. Τεχνική Επάρκεια
   7. Διαχείριση Έργων
   8. Δικτύωση και Οικοδόμηση σχέσεων
   9. Πολιτιστική Δεξιότητα
   10. Ανθεκτικότητα και Επιμονή
   11. Κριτική Σκέψη
   12. Ηγετικές Ικανότητες
   13. Ηθική Δεοντολογία
   14. Οικονομική Διαχείριση
   15. Ψηφιακές Γνώσεις
   16. Περιβαλλοντική συνείδηση

Όλοι οι εταίροι ετοίμασαν τις εθνικές τους εκθέσεις περιγράφοντας τα σημαντικότερα επιτεύγματα. Οι εκθέσεις δείχνουν ότι οι επιλεγμένοι εμπειρογνώμονες και εκπρόσωποι των εταίρων διεξήγαγαν τις συζητήσεις με πολύ επαγγελματικό και αποτελεσματικό τρόπο, δίνοντας προσοχή σε όλες τις λεπτομέρειες και σημαντικά θέματα, ενώ οι συμμετέχοντες στις συναντήσεις μοιράστηκαν τις τεράστιες γνώσεις και τις πολύτιμες εμπειρίες τους.

Όλα αυτά επέτρεψαν τη διατύπωση συγκεκριμένων, καλά μελετημένων και αιτιολογημένων συμπερασμάτων και συστάσεων σχετικά με τον κατάλογο των δεξιοτήτων που είναι απαραίτητο να ενισχυθούν, προκειμένου να μετατραπούν αποτελεσματικά οι επιχειρηματίες – καλλιτέχνες του δημιουργικού τομέα σε πρωτοπόρους.

Η ανάλυση των υποβληθέντων εκθέσεων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μία από τις κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες της τέχνης και οι επιχειρηματίες στη δημιουργική βιομηχανία είναι η οικονομική αστάθεια. Η κυμαινόμενη φύση της αγοράς τέχνης, σε συνδυασμό με τις απρόβλεπτες προτιμήσεις των καταναλωτών, συχνά οδηγεί σε οικονομική αβεβαιότητα για τους καλλιτέχνες και τα δημιουργικά εγχειρήματα. Η εξασφάλιση βιώσιμων ροών εισοδήματος γίνεται ένα αποθαρρυντικό έργο, ειδικά για τους αναδυόμενους καλλιτέχνες και τις επιχειρήσεις μικρής κλίμακας, οι οποίοι πρέπει να εξισορροπούν συνεχώς τις καλλιτεχνικές τους αναζητήσεις με την ανάγκη να κερδίζουν τα προς το ζην.

Επιπλέον, η έλευση της ψηφιακής τεχνολογίας έχει επιφέρει σημαντικές διαταραχές στον τρόπο δημιουργίας, διανομής και κατανάλωσης της τέχνης. Ενώ οι ψηφιακές πλατφόρμες προσφέρουν άνευ προηγουμένου ευκαιρίες στους καλλιτέχνες να αναδείξουν τη δουλειά τους σε ένα παγκόσμιο κοινό, θέτουν επίσης προκλήσεις όσον αφορά την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων, τη δημιουργία εσόδων και τη διατήρηση της ακεραιότητας της καλλιτεχνικής έκφρασης. Η πλοήγηση στο ψηφιακό τοπίο απαιτεί από επαγγελματίες τέχνης και επιχειρηματίες να προσαρμόζονται συνεχώς σε νέα εργαλεία, πλατφόρμες και τρόπους δέσμευσης, οδηγώντας συχνά σε μια απότομη καμπή μάθησης και τεχνολογικό άγχος.

Πέρα από τις οικονομικές και τεχνολογικές προκλήσεις, οι επαγγελματίες της τέχνης και οι επιχειρηματίες αντιμετωπίζουν επίσης κοινωνικές αντιλήψεις και πολιτιστικές προκαταλήψεις. Παρά την εγγενή αξία της τέχνης στον εμπλουτισμό της ζωής και την προώθηση του πολιτιστικού διαλόγου, οι καλλιτέχνες αντιμετωπίζουν συχνά το στίγμα και τον σκεπτικισμό σχετικά με τη σκοπιμότητα να ακολουθήσουν μια καριέρα στις τέχνες. Η διάχυτη έννοια του «καλλιτέχνη που λιμοκτονεί» επιμένει, υπονομεύοντας την επαγγελματική νομιμότητα και την οικονομική βιωσιμότητα των καλλιτεχνικών προσπαθειών. Η απελευθέρωση από αυτά τα στερεότυπα και η υπεράσπιση της αναγνώρισης της τέχνης ως νόμιμου επαγγέλματος απαιτεί ανθεκτικότητα, επιμονή και αμείλικτη δέσμευση στην τέχνη κάποιου.

Επιπλέον, η επιδίωξη της καλλιτεχνικής αριστείας έχει συχνά ένα προσωπικό κόστος για τους επαγγελματίες της τέχνης και τους επιχειρηματίες. Η δημιουργική διαδικασία είναι εγγενώς ενδοσκοπική και συναισθηματικά απαιτητική, απαιτώντας από τους καλλιτέχνες να αντιμετωπίσουν τις πιο εσωτερικές σκέψεις, τους φόβους και τα τρωτά σημεία τους. Η εξισορρόπηση των πιέσεων της αυτοέκφρασης με τις απαιτήσεις της εμπορικής επιτυχίας μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση, αμφιβολία για τον εαυτό και προκλήσεις ψυχικής υγείας. Η απουσία συστημάτων θεσμικής υποστήριξης και προσιτής υγειονομικής περίθαλψης επιδεινώνει αυτά τα ζητήματα, αφήνοντας πολλούς καλλιτέχνες να νιώθουν απομονωμένοι και να μην υποστηρίζονται στο ταξίδι τους.

Παρ’ όλες αυτές τις προκλήσεις, οι επαγγελματίες της τέχνης και οι επιχειρηματίες συνεχίζουν να επιμένουν, οδηγούμενοι από το πάθος τους για δημιουργικότητα, την ανθεκτικότητά τους απέναντι στις αντιξοότητες και την ακλόνητη πίστη τους στη μεταμορφωτική δύναμη της τέχνης. Καθώς η κοινωνία εξελίσσεται και τα όρια της δημιουργικότητας διευρύνονται, είναι επιτακτική ανάγκη να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις, δημιουργώντας ένα περιβάλλον όπου οι επαγγελματίες της τέχνης και οι επιχειρηματίες μπορούν να ευδοκιμήσουν, να καινοτομήσουν και να εμπνεύσουν το μέλλον.

Η βιομηχανία δημιουργικής τέχνης βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι, αντιμετωπίζοντας τόσο πρωτόγνωρες προκλήσεις όσο και αξιοσημείωτες ευκαιρίες για καινοτομία και βιωσιμότητα. Για να προωθηθεί ένα πιο καινοτόμο και βιώσιμο μοντέλο, αρκετοί βασικοί τομείς στον κλάδο πρέπει να υποστηριχθούν και να αλλάξουν.

Αρχικά, πρέπει να γίνουν μεγαλύτερες επενδύσεις σε προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης που εξοπλίζουν τους καλλιτέχνες και τους δημιουργικούς επαγγελματίες με τις απαραίτητες δεξιότητες και γνώσεις για να ευδοκιμήσουν σε ένα ταχέως εξελισσόμενο τοπίο. Αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο τεχνικές δεξιότητες στη δημιουργία τέχνης, αλλά και εκπαίδευση σε πρακτικές επιχειρηματικότητας, ψηφιακού γραμματισμού και βιωσιμότητας. Ενδυναμώνοντας τους καλλιτέχνες με τα εργαλεία και τους πόρους για να πλοηγηθούν στον κόσμο της σύγχρονης τέχνης, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια νέα γενιά δημιουργικών ηγετών ικανών να οδηγήσουν την καινοτομία και τη βιωσιμότητα.

Δεύτερον, πρέπει να υπάρξει συντονισμένη προσπάθεια για διαφοροποίηση και εκδημοκρατισμό της πρόσβασης σε ευκαιρίες στον κλάδο της δημιουργικής τέχνης. Ιστορικά, η βιομηχανία χαρακτηρίζεται από ελιτισμό και αποκλειστικότητα, με την πρόσβαση σε πόρους και πλατφόρμες συχνά περιορισμένη σε λίγους προνομιούχους. Καταρρίπτοντας τα εμπόδια εισόδου και προωθώντας τη συμμετοχή, μπορούμε να αξιοποιήσουμε μια πληθώρα διαφορετικών προοπτικών και ταλέντων που θα τροφοδοτήσουν την καινοτομία και τη δημιουργικότητα.

Τρίτον, πρέπει να υπάρξει μια στροφή προς πιο βιώσιμες πρακτικές και επιχειρηματικά μοντέλα στη βιομηχανία δημιουργικής τέχνης. Αυτό περιλαμβάνει τη μείωση των αποβλήτων και των εκπομπών άνθρακα στην παραγωγή τέχνης, την υιοθέτηση υλικών και τεχνικών φιλικών προς το περιβάλλον και την προώθηση ηθικών πρακτικών εργασίας σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού. Υιοθετώντας τη βιωσιμότητα ως βασική αξία, η βιομηχανία μπορεί όχι μόνο να ελαχιστοποιήσει τον περιβαλλοντικό αντίκτυπό της, αλλά και να προσελκύσει μια αυξανόμενη καταναλωτική βάση που δίνει προτεραιότητα σε προϊόντα και υπηρεσίες με ηθική και οικολογική συνείδηση.

Τέταρτον, πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη συνεργασία και γόνιμη ανταλλαγή ιδεών μεταξύ της βιομηχανίας δημιουργικής τέχνης και άλλων τομέων όπως η τεχνολογία, η επιστήμη και η βιωσιμότητα. Ενισχύοντας διεπιστημονικές συνεργασίες και αγκαλιάζοντας μια κουλτούρα καινοτομίας, μπορούμε να αξιοποιήσουμε τη δύναμη της δημιουργικότητας για να αντιμετωπίσουμε μερικές από τις πιο πιεστικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κοινωνία σήμερα, από την κλιματική αλλαγή έως την κοινωνική ανισότητα.

Οραματιζόμενοι ένα πιο καινοτόμο και βιώσιμο μοντέλο για τη σύγχρονη τέχνη και τις δημιουργικές βιομηχανίες, πρέπει να αγκαλιάσουμε την αλλαγή ως ευκαιρία για ανάπτυξη και μετασχηματισμό. Αυτό απαιτεί προθυμία να αμφισβητήσουμε τους παραδοσιακούς κανόνες και συμβάσεις, να πειραματιστούμε με νέες ιδέες και προσεγγίσεις και να αγκαλιάσουμε την αποτυχία ως απαραίτητο βήμα στην πορεία προς την επιτυχία. Υποστηρίζοντας και αλλάζοντας βασικούς τομείς της βιομηχανίας, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα μέλλον όπου η δημιουργικότητα ευδοκιμεί, όπου οι καλλιτέχνες έχουν τη δύναμη να έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο και όπου οι τέχνες διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός πιο βιώσιμου και δίκαιου κόσμου.

Η οργάνωση (που καλύπτει επίσης θέματα επικοινωνίας) στη δημιουργική αλυσίδα και η τεχνολογική πλευρά της παραγωγής/διανομής τέχνης είναι και τα δύο εξίσου σημαντικά. Μια σύνδεση μεταξύ αυτών των δύο περιοχών θα ήταν ζωτικής σημασίας για την πραγματική εκμετάλλευση όλων των αλλαγών που προέρχονται από τις τάσεις των νέων καλλιτεχνών. Η αλληλεπίδρασή τους θα μπορούσε επίσης να είναι χρήσιμη για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Οι απαιτούμενες δεξιότητες μπορούν να χωριστούν σε κάθετες και οριζόντιες.

Κάθετες Δεξιότητες:

1. Δεξιότητες διαφήμισης και μάρκετινγκ: Οι επαγγελματίες της τέχνης και οι επιχειρηματίες πρέπει να κατανοούν τις αρχές της διαφήμισης και του μάρκετινγκ για να προωθήσουν αποτελεσματικά τη δουλειά τους και να προσεγγίσουν ένα ευρύτερο κοινό. Αυτό περιλαμβάνει τη γνώση του branding, την έρευνα αγοράς και τις στρατηγικές ψηφιακού μάρκετινγκ.
2. Δεξιότητες σχεδίασης: Η γνώση των αρχών και των τεχνικών σχεδιασμού είναι απαραίτητη για τη δημιουργία οπτικά ελκυστικών και εννοιολογικά ισχυρών έργων τέχνης ή προϊόντων. Είτε εργάζονται σε παραδοσιακά μέσα είτε σε ψηφιακές πλατφόρμες, οι επαγγελματίες τέχνης πρέπει να διαθέτουν ικανότητα παρατηρητικότητας στη σύνθεση, τη θεωρία χρωμάτων και την τυπογραφία.
3. Αξιολόγηση υλικού: Η ικανότητα αξιολόγησης της ποιότητας και της ασφάλειας των υλικών που χρησιμοποιούνται στην καλλιτεχνική παραγωγή είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τα πρότυπα υγείας και ασφάλειας.
4. Γνώση για την οικολογία: Στη σημερινή κοινωνία με περιβαλλοντική συνείδηση, οι επαγγελματίες της τέχνης και οι επιχειρηματίες πρέπει να κατανοούν καλά τις οικολογικές αρχές και τις βιώσιμες πρακτικές. Αυτό περιλαμβάνει γνώση φιλικών προς το περιβάλλον υλικών, στρατηγικών μείωσης των απορριμμάτων και ελαχιστοποίησης του αποτυπώματος άνθρακα.
5. Δεξιότητες διαχείρισης έργων: Τα έργα τέχνης συχνά απαιτούν προσεκτικό σχεδιασμό, οργάνωση και εκτέλεση για να τηρούνται οι προθεσμίες και να παραμένουν εντός του προϋπολογισμού. Οι ισχυρές δεξιότητες διαχείρισης έργων, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης χρόνου, του προϋπολογισμού και της κατανομής πόρων, είναι απαραίτητες για την επιτυχία στη δημιουργική βιομηχανία.
6. Οικονομική διαχείριση: Κατανόηση του προϋπολογισμού, του οικονομικού σχεδιασμού και των στρατηγικών δημιουργίας εσόδων για τη διατήρηση των καλλιτεχνικών εγχειρημάτων και τη διασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας.
7. Τεχνική επάρκεια:  Άριστη γνώση καλλιτεχνικών τεχνικών και μέσων, συμπεριλαμβανομένης της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της ψηφιακής τέχνης, της φωτογραφίας και των εγκαταστάσεων πολυμέσων.
8. Επιχειρηματικές δεξιότητες: Αυτές οι δεξιότητες είναι επίσης ζωτικής σημασίας για τους επαγγελματίες του δημιουργικού κλάδου, καθώς οδηγούν στην επιχειρηματική πλευρά της τέχνης. Αυτές περιλαμβάνουν δεξιότητες όπως στρατηγικός σχεδιασμός, έρευνα αγοράς, οικονομική διαχείριση και δικτύωση. Οι καλλιτέχνες με επιχειρηματικό πνεύμα πρέπει να κατανοήσουν τις τάσεις της αγοράς, να εντοπίσουν ευκαιρίες για δημιουργία εσόδων και να αναπτύξουν βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα για να υποστηρίξουν τις δημιουργικές προσπάθειές τους.

Οριζόντιες Δεξιότητες:

1. Ανεξαρτησία: Ενώ η δημιουργικότητα συχνά ευδοκιμεί σε μονήρη περιβάλλοντα, οι επαγγελματίες της τέχνης πρέπει επίσης να είναι σε θέση να εργάζονται ανεξάρτητα, να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και να διαχειρίζονται τα δικά τους έργα. Αυτό απαιτεί αυτοπειθαρχία, αυτενέργεια και ικανότητα να παραμένουν συγκεντρωμένοι εν μέσω περισπασμών.
2. Δεξιότητες ομαδικής εργασίας: Η συνεργασία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της δημιουργικής διαδικασίας και οι επαγγελματίες της τέχνης πρέπει να μπορούν να συνεργάζονται αποτελεσματικά με άλλους καλλιτέχνες, σχεδιαστές, πελάτες και ενδιαφερόμενους φορείς. Αυτό περιλαμβάνει δεξιότητες επικοινωνίας, ενσυναίσθηση και ικανότητα συμβιβασμού και διαπραγμάτευσης.
3. Αλληλεπίδραση με τις τοπικές κοινωνίες: Η τέχνη έχει τη δύναμη να ενισχύει τις συνδέσεις και να δημιουργεί γέφυρες εντός των τοπικών κοινοτήτων. Οι επαγγελματίες της τέχνης και οι επιχειρηματίες θα πρέπει να εμπλακούν ενεργά με τις τοπικές κοινωνίες, είτε μέσω δημόσιων καλλιτεχνικών εγκαταστάσεων, κοινοτικών εργαστηρίων ή πολιτιστικών εκδηλώσεων, για την προώθηση της κοινωνικής συνοχής και της πολιτιστικής ανταλλαγής.
4. Ευελιξία: Ο κόσμος της τέχνης εξελίσσεται συνεχώς και οι επαγγελματίες της τέχνης πρέπει να είναι προσαρμοστικοί και ανοιχτοί στην αλλαγή. Η ευελιξία είναι απαραίτητη για την πλοήγηση στις μεταβαλλόμενες τάσεις, την υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών και την εκμετάλλευση απροσδόκητων ευκαιριών που μπορεί να προκύψουν.
5. Κριτική σκέψη: Οι επαγγελματίες της τέχνης πρέπει να διαθέτουν ισχυρές δεξιότητες κριτικής σκέψης για να αξιολογούν κριτικά τη δουλειά τους και να αναλύουν τη δουλειά των άλλων. Αυτό περιλαμβάνει την ικανότητα εντοπισμού δυνατών σημείων και αδυναμιών, αναγνώρισης προκαταλήψεων και συμμετοχής σε εποικοδομητικό αυτοστοχασμό και κριτική.
6. Ταλέντο: Εγγενείς καλλιτεχνικές ικανότητες και δημιουργικά ταλέντα που χρησιμεύουν ως βάση για καλλιτεχνική έκφραση και καινοτομία.
7. Ανθεκτικότητα: Ικανότητα να επιμένεις απέναντι σε προκλήσεις, αποτυχίες και απόρριψη, διατηρώντας την αισιοδοξία και την αποφασιστικότητα στην επιδίωξη της καλλιτεχνικής αριστείας.
8. Πολιτιστική ικανότητα: Κατανόηση διαφορετικών πολιτιστικών προοπτικών, παραδόσεων και ιστοριών και σεβασμός των πολιτιστικών ευαισθησιών.

Στο σύγχρονο γρήγορα εξελισσόμενο τοπίο, οι ισορροπίες μεταξύ κάθετων και οριζόντιων δεξιοτήτων γίνονται όλο και πιο ασαφείς. Οι τεχνολογικές εξελίξεις αναδιαμορφώνουν τις καλλιτεχνικές πρακτικές, απαιτώντας από τους καλλιτέχνες να ενημερώνουν συνεχώς τις τεχνικές τους ικανότητες για να παραμείνουν σε ισχύ. Ομοίως, η άνοδος των συνεργατικών και διεπιστημονικών έργων απαιτεί ισχυρές δεξιότητες επικοινωνίας και ομαδικής εργασίας για την αποτελεσματική συνεργασία με επαγγελματίες από διαφορετικά υπόβαθρα.

Συμπερασματικά, οι δεξιότητες που απαιτούνται για τους επαγγελματίες της τέχνης και τους επιχειρηματίες της δημιουργικής βιομηχανίας διαδραματίζουν μοναδικό και συμπληρωματικό ρόλο στην επίτευξη επιτυχίας και καινοτομίας στον τομέα. Καλλιεργώντας μια ισορροπία τεχνικής επάρκειας, καλλιτεχνικής καινοτομίας, επιχειρηματικής οξυδέρκειας και διαπροσωπικών δεξιοτήτων, τα άτομα σε αυτούς τους κλάδους μπορούν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις, να εκμεταλλευτούν ευκαιρίες και να ασκήσουν ουσιαστική επίδραση στον κόσμο της τέχνης και της δημιουργικότητας. Καθώς το τοπίο συνεχίζει να εξελίσσεται, η ικανότητα προσαρμογής και ευημερίας θα είναι απαραίτητη για όσους επιδιώκουν να χαράξουν μια επιτυχημένη καριέρα στις δημιουργικές τέχνες.

Οι επαγγελματίες της τέχνης που επιδιώκουν να προωθήσουν οικολογικά επιχειρηματικά μοντέλα και καινοτομία στη δημιουργική βιομηχανία πρέπει να διαθέτουν ένα σύνολο ποικίλων δεξιοτήτων που περιλαμβάνουν τόσο σκληρές όσο και κοινωνικές δεξιότητες. Αυτό το προφίλ δεξιοτήτων χρησιμεύει ως οδικός χάρτης για τα άτομα που φιλοδοξούν να διαπρέψουν σε αυτόν τον τομέα, παρέχοντας ένα πλαίσιο για συνεχή μάθηση και ανάπτυξη. Τελειοποιώντας αυτές τις δεξιότητες και ικανότητες, οι επαγγελματίες της τέχνης και οι εκπαιδευόμενοι μπορούν να τοποθετηθούν ως καταλύτες θετικών αλλαγών στη δημιουργική βιομηχανία, προωθώντας την καινοτομία και τις βιώσιμες πρακτικές μέσω της εργασίας τους στο έργο INTERACTION και πέραν αυτού.

Στο επόμενο βήμα, θα χρησιμοποιήσουμε τα συμπεράσματα που περιγράφονται παραπάνω για να δημιουργήσουμε τον Εκπαιδευτικό Επιχειρηματικό Καμβά.